नात्यन्तिकं विगणयन्त्यपि ते प्रसादं किम्वन्यदर्पितभयं ध्रुव उन्नयैस्ते ।
येऽङ्गत्वदङ्गिशरणा भवतः कथायाः कीर्तन्यतीर्थयशसः कुशला रसज्ञाः ॥
જે મનુષ્યો વસ્તુઓને તેમના મૂળ રૂપે જાણવામાં બહુ કુશળ અને અત્યંત
બુદ્ધિમાન હોય છે, તેઓ શ્રવણ તથા કીર્તન કરવા યોગ્ય ભગવાનની મંગલમય
લીલાકથા સાંભળવામાં પરોવાઈ જાય છે. આવા મનુષ્યોને ભૌતિક સ્વર્ગલોકનાં
સુખો તો ઠીક પરંતુ મોક્ષ નામના સૌથી શ્રેષ્ઠ ભૌતિક વરદાનની પણ દરકાર રહેતી નથી.
।।હરે કૃષ્ણ હરે કૃષ્ણ કૃષ્ણ કૃષ્ણ હરે હરે
હરે રામ હરે રામ રામ રામ હરે હરે।।
0 comments:
Post a Comment